Woensdag 24 april, de operatie dag
Ik was om 7.45 in het ziekenhuis en had een afspraak om 8.00,
maar werd pas geholpen om 9.00,
dus moest lang wachten pfff...
Toen werd ik eindelijk geroepen, moest een operatiehemd aan doen.
Pff vondt ik 3x niks wat ik moest ook me onderbroek uit doen ect.
Toen had ik net mijn operatiehemd aan,
en werd de verpleegster gebeld dat ik naar de OK kon gaan.
Spannend pfffff…
Toen werd ik naar de OK gereden.
Ik moest toen zeggen wie ik was en geboortedatum ect.
En toen moest helaas degene die mee was gegaan weg,
hier had ik veel moeite mee want ik dacht die mag mee tot ik onder zeil lig.
Ik had afspraken met het ziekenhuis gemaakt, dat ze mee mocht gaan met mij,
Ook na de operatie zou ze erbij mogen zijn op de verkoever afdeling,
al was dit wel onder voorbehoud omdat er ook nog een paar anderen lagen.
Toen werd ik naar een kamer gebracht en kwamen er verschillende artsen bij me staan.
Toen werd het infuus in me linkerhand ingebracht.
Toen zeiden ze in een keer bij jou moeten 2 verstandkiezen getrokken worden,
Huh heb ik die dan, ja die zaten verstopt in jou kaak.
Ik dacht echt ow mijn god…
Er werden plakkers opgeplakt voor de hartslag te meten.
Vond het 3x niks dat iedereen aan me zat.
Maarja ik dacht ik moet me over gaan geven aan hun want ik wil een mooier gezicht krijgen
En beter kunnen kauwen.
Toen werd ik naar de operatiekamer gebracht,
En moest ik op de tafel gaan liggen, en me arm langs me zij leggen.
Toen kreeg ik een infuus aan me, en wat slaapmiddel en een mond kapje.
En was binnen paar minuten vertrokken.
De operatie zou maar 4/5 uur duren werd gezegd…
Maar mijn kin was eigenwijs en wou niet goed op de plek komen.
Ik werd om 9.30 / 10.00 geopereerd.
En was pas om 16.30 terug op de verkoever kamer.
Het eerste wat ik vroeg waar is de persoon die is mee gegaan, en vroeg daar heel vaak om.
Maar ze zeiden ja die is er nu niet.
Ik kon beetje praten gelukkig niet echt verstaanbaar maar wel een beetje.
Doordat ik zo onrustig was mocht de begeleider gelukkig komen.
En toen lag ik binnen no time weer te slapen.
Werd vaak wakker omdat ik bloed moest spugen,
er was tijdens de operatie bloed in me maag gekomen.
Dit was echt heel erg akelig echt gevoel dat je stikt..
Ik wou meteen de katheter eruit vondt het 3x niks,
Rond 18.00 mocht ik terug naar afdeling,
mocht niks eten want had te veel bloed nog in me maag.
Toen daarna nog een paar keer bloed overgeven 4x toe..
Toen kwam de dokter nog even kijken of het allemaal goed was.
Avond was het bijkomen en pijn.
Die nacht niet goed geslapen, sliep op een kamer met 3 andere personen…
Ik hoefde maar te hoesten en ze kwamen kijken.
Ik kon echt niet plassen, en de verpleegster kwam langs en zei dat ik moest plassen,
Anders zou ze een blaasonderzoek gaan doen en daar zat ik niet op te wachten.
Dus maar poging geprobeerd, maar lukte niet goed. Poging 2 en toen lukte het wel goed.
Toen die ochtend was ik heel erg misselijk van de honger.
Ik had om 7.40 me ontbijt yoghurt met rosé vice.
Heerlijk werd er helemaal blij van.
Toen kwamen de artsen op visite zoals hun dat noemen..
En die vonden dat ik al naar huis kon.
Aan de ene kant heel blij geen ziekenhuis meer en de andere kant bang,
omdat je niet echt goed weet wat er gaat gebeuren met je lichaam.
Voordat ik naar huis ging heb ik lekker even gedoucht met hulp van verpleegster.
Dit was heel moeilijk je eigen over gaan geven aan anderen.
Hetzelfde met de zetpillen die ik nu krijg, paracetamol en diclofonac.
Om 11.00 gingen we richting het andere gebouw om nog röntgen foto’s te maken.
Daarna moesten we nog even naar de apotheek.
Dat duurde me echter veel te lang en had erg veel last van pijn.
Want de pijnstillers werkte niet goed meer.
Toen waren we eindelijk rond 13.00 thuis.
Veel bezoek nog gehad, en nog lekker gedoucht met hulp.
Ik was bang om te gaan slapen, bang om alleen te zijn, bang voor wat er nog moest komen.
Maar uit eindelijk door iemand gerust gesteld,
en toch gaan slapen en afgesproken dat ik iemand bel als er iets was.
En die zijn die nacht 4x / 5x geweest.
Ik voelde me nog energieloos en misselijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten